2 Eylül 2011 Cuma

Masal

    Bir dostluğun hikayesiydi buraya yazılan.Ortaçağ havasında,çocuk saflığında.Çok farklı yerlerdeydi yaşamları.Yalnızlık akıllarına düşünce hemen hatırlarlardı birbirlerini.Farkında olmadan,belki de farklı mevsimlerde hep aynıydı yaşadıkları.Nereden baksan kesişirdi yolları...Bazen aylarca haber alamazlardı birbirlerinden.Yaşam hep güzel şeyleri uzak tutar ya onlar da uzaktı birbirinden.Tek haberleşme yolları dostluklarıydı,ta bir uçtan bir uça bağlardı dostluk onları ince ama sapasağlam bir iple.Tutunup o ipe atlatırlardı tüm uçurumları...Yıllar yıllar önceydi tanışmaları,bir deniz kenarında.Pek de sevmedikleri bir sahilde...Yüzleri bile benzerdi onların.Kardeş sanarlardı görenler.Hatta kıskanırdı bazısı ay ne güzel kardeşler hep beraberler derlerdi.Konuşurken ne diyeceğini hissederdi sanki öteki.Aynı anda aynı şeyleri söyledikleri çok olmuştu.gülmek için bile nedenleri aynıydı.
     Beraber kaçıp gitmek isterler yapamazlardı.Nedenleri gene birdi.Arkadakileri bırakmak...Arkalarında kimsecikler olmasa şimdi yollardaydı onlarda.Yüksek bir dağa çıkarlardı belki ağaçların arasında bir ev yaparlardı.Yanında bir de göl olurdu belki.Belki de kutuplara giderlerdi.Kimsecikler yoktu hem orada.O kadar çekinir olmuşlardı ki insanlardan.Saftı ikisi de .Bembeyaz kalpleri vardı Yeşil gözlü olan Kıvırcık saçlı olana göre biraz daha özü açıktı.O yüzden çok güveniyordu kıvırcık olan en azından aramızdan birinin gözü açık diye.İnsanları anlamamışlardı bir türlü.Nedendi bu kötülük,telaş...Çocuk olmak bu kadar zor muydu artık...Neden acele ederlerdi bu kadar büyümek için.Onlar daha çocuktu.Ama bu bilende sadece o çocuklardı.Korkarlardı yaşıtları büyüklerden.Üzülürlerdi onalar için içleri o kadar kararmıştı ki...
      Düzelte bilirlerdi her şeyi.! Yalnızca biraz zaman gerekliydi onlara bir araya gelebilmek için...



(seni çok özlüyorum diloloy...! masal yazmak istedim bizim hakkımızda böyle garip bir şey çıktı kötü olduysa affedersin artık...)